Momenteel verblijf ik in Sydney voor een conferentie. Een bezoek aan Harbour Bridge maakte enorm veel indruk op mij. Niet alleen vanwege de indrukwekkende feiten (https://nl.wikipedia.org/wiki/Sydney_Harbour_Bridge). Nog veel meer door de getoonde durf en moed om 100 jaar geleden te besluiten om een brug te bouwen met 8 rijstroken. Dat terwijl er nog amper auto’s rondreden en niemand kon voorzien dat het autoverkeer zo’n groei zou doormaken. Terwijl de realisatie plaatsvond midden in de crisisjaren en tussen twee wereldoorlogen in die een zware wissel trokken op Australië. In de bizarre wetenschap dat de brug op zichzelf alleen maar geld kost, vanwege het onophoudelijke onderhoud van het staal en de 6.000.000 verbindingsnagels die de brugdelen bij elkaar houden. Toch is de brug een economisch wonder gebleken: de iconische betekenis voor de stad Sydney, Australië en onze technologische vooruitgang trekt een onophoudelijke stroom van toeristen aan, waardoor het vervangen van de brug een historische fout zou betekenen. De vraag die mij blijft bezig houden: was het een vooruitziende blik of lyrische hoogmoed die de geschiedenis ons nalaat?
